تاريخ انتشار: چاپ سوم تعداد صفحات: 60 نويسنده: حسینقلی مستعان ناشر: بنگاه مطبوعاتی شیپور و کتابخانه گوتنبرگ

کتاب نوش – نویسنده حسینقلی مستعان

کتاب نوش – نویسنده حسینقلی مستعان

ای جوانی، تو چه هوس ها و چه آرزوها در نهاد داری؟ ای جوانی، تو چه زیبا و چه پرحادثه ای؟
ای جوانی، اگر یاد خوشی ها و لذت هایت گاه وادارمان کند که دو امت را یا بازگشتت

را آرزو کنیم خاطره غم ها و محنت هایت غالبا این دعا را بر زبانمان راه میدهد که اگر هستی دیر نپائی و اگر رفتی باز نیائی؛
داد از غفلت های تو ای جوانی!
جمشاد نیز جوان بود، جوانی پاکیزه دل و هوشیار، جوانی پاکدامن و

خوش رفتار، جوانی پرشور و عصبی، جوانی زیبا، بسیار زیبا …
چشمان سیاه درشتش که اندکی در چشمدان فرو رفته بود نور دقت و سلامت و در عین حال

اثر سرگشتگی و حیرت داشت؛ پیشانی صاف و بلندش از دو طرف با همه سفیدی و صفایش

میان موها پیش رفته و در وسط آراسته دسته موئی براق و مرتب بود؛ هیچ چیز بر چهره اش

وجود نداشت که زننده باشد؛ برعکس چه بسا چیزها داشت که دل را سوی خود میکشاند؛

در آن میان بهتر از همه لبانش بود ، بسرخی و طراوت لبان دخترکی که هنوز آرایش یاد نگرفته و هنوز بوسه نداده باشد. بر دو گوشه دهانش حرکتی مبهم احساس میشد که خود لطف و ملاحتی داشت مثل بچه ای که ، پس از لحظه ی قهر، آشتی کرده و پس از لب ورچیدن لبخند زده باشد؛ اما جمشاد دیگر بچه نبود؛ بیست و دو سال داشت ؛ از دوسال باینطرف باز هم رشد کرده و قد کشیده بود . با آنکه اندکی باريك بود بلندي قدش متناسب بنظر میر سید، بیننده را خوش میآمد و آنچه نکته گیران با ملاحظه بلندی قدش از عقلش میگفتند صحيح بنظر نمیرسید اهل شیراز همشهریان باذوقش در آنموقع که گردش کنان و خنده زنان با اسباب خوشی و طرب سوی دروازه …

…

مطالعه بیشتر