تاريخ انتشار: 1357 تعداد صفحات: 117 نويسنده: بزرگ علوی ناشر: انتشارات امیرکبیر

کتاب ورق پاره های زندان – نویسنده بزرگ علوی

کتاب ورق پاره های زندان – نویسنده بزرگ علوی

این غلامحسین نظافتچی ما دیروز مرخص شد.
آدم ریخت او را که نگاه میکند باور ندارد که ممکن است پشت این
پیشانی کوتاه و در پس این خنده لوس چیزکی سوای چیزهای معمولی وجود داشته باشد.
محکوم شده بود به نه سال حبس.
من محكوم به هفت سال هستم.
او قتل کرده بود و یا اقلا اتهامش این بود که قتل کرده است. اینجا
در زندان از هر کس که بپرسی «ترا چرا اینجا آورده اند؟» می گوید: «من کاری نکرده ام ، توی مسجد سر نماز بودم، گرفتندم و آوردند اینجا بعضی دیگر می گویند آن دفعه بی تقصیر بودم اما چون با تأمیناتچیها معامله مان نشده توی چاله افتادم. من که صد تومان میدزدم، نمیتوانم که هشتاد تومانش را به آنها بدهم.» یک نفر دیگر هست که مأمور غذای ما بود و فخر میکرد به اینکه دزد معمولی نیست ببخشید من دزد نیستم. من ۱۲ هزار تومان مال دولت را اختلاس کرده ام. حالا آن هم قصه اش دراز است. تمبر دولتی را دزدیده بود، رفته بود جنده خانه و تمبرها را بجای پول سر مامانش ریخته بود.
از غلامحسین که میپرسیدی ترا چرا گرفتند؟» برخلاف همه میگفت: «من قاتل هستم.» واقعاً هم حرف زدنش آنقدر شل بود و خنده اش آنقدر زننده بود که آدم میل نمی کرد ازش بپرسد: «چطور شد؟»
من از خودش چیزی نفهمیدم آنچه اینجا نقل میکنم از قول این و آن است و این حرفها باید راست هم باشد زیرا رئیس زندان در ضمن مذاکره با یک نفر از همجرمان من گفته بود من همۀ زندانیان را به یک نظر نگاه میکنم و نمیتوانم فرق بگذارم که او در خارج چکاره بوده است. زندانی

سیاسی و دزد و قاتل و ،جانی مختلس جیب بر و راهزن همه برای من على السويه …

مطالعه بیشتر