کتاب با تو بودن نتوانم بی تو بودن نتوانم پرویز قاضی سعید 1349

کتاب با تو بودن نتوانم بی تو بودن نتوانم

از مقدمه کتاب:

بر زبانها جاریست:

“با تو بودن هم عذابی بود

بی تو بودن هم عذابی بود”

زیرا که قرنهاست اسارت دلها را در انحصار خود داشته اما زبان را یارای بازگو کردنش نبود. قابل لمس نبود. مثل هوا! اما قابل انکار هم نبود! چه فاصله عمیقی است بین

نبودن و بودن و احساس شدن.

اینطور بود که وقتی از قلب “سرفراز” درآمدن و بر کاغذ جاری شد، “چون حدیث و تعبیر احوال” بسیار کسان بود و وصف الحال آنهاییکه دردش را احساس می کردند و

گفتنش می دانستند، ناگهان ضرب المثل گشت و آئینه دنیای عاطفی آنها…

از این روست که من شعر حسین سرفراز را به جای مقدمه این داستان نقل می کنم و نام شعر را با مختصر تغییری از او به وام می گیرم:

با تو بودن هم عذابی بود

بی تو بودن هم عذابی بود

با تو بودن

ای که در چشم تو دیدم

آسمان آبی فردای روشن…

قاضی سعید نویسندگی را از سن ۱۷ سالگی آغاز کرد و بیشتر در سبک پلیسی و جنایی می‌نوشت.

و کتاب‌های او به چاپ‌های دورقمی و بالاتر می‌رسیدند. از کتاب‌های معروف‌تر او «یک شاخه گل سرخ برای غمم» است.

پرویز قاضی سعید پاورقی‌نویس در روزنامهٔ اطلاعات در زمان پیش از انقلاب ۵۷ بود و در مجله اطلاعات دختران و پسران

داستان‌های پلیسی و عاشقانه می‌نوشت. وی به همراه ر. اعتمادی از پیگیرترین پاورقی‌نویسان آن دوره بودند.

وی در داستان‌های خود شخصیتی کارآگاهی به نام لاوسون خلق کرد که محبوبیت فراوانی یافت و کتاب‌های

عشقی او مانند «بار دیگر با تو در میان عطر و سکوت» از نظر محتوای عشقی‌اش مسئله‌ساز شد.

بسیاری از کتاب‌های او در دههٔ ۱۹۶۰ توسط انتشارات آسیا در تهران منتشر شد.

مطالعه بیشتر