مترجم: شبنم کیان تاريخ انتشار: چاپ یازدهم 1374 تعداد صفحات: 1177 نويسنده: مارگارت میچل

کتاب بر باد رفته – مترجم شبنم کیان – نویسنده مارگارت میچل

کتاب بر باد رفته – مترجم شبنم کیان – نویسنده مارگارت میچل

اسکارلت اوهارا زیبا نبود، اما مردها بندرت تشخیص می دادند. و این زمانی بود که

جذابیت وی آنها را هم – چون برادران دوقلوی تارلتون؟ – به بند می کشید. در چهره اش،

خصوصیات ظریف مادرش، که یک اشراف زادهی حاشیه ی اقیانوس آرام بود، و اجدادی

فرانسوی داشت، با خصوصیات محکم صورت پدر ایرلندی شادابش، خیلی دقیق درهم آمیخته بود.

چهره ای مجذوب کننده، با فکی چهارگوش و چانه ای تیز. چشم هایش بدون ذره ای

از میشی، سبز کم رنگ بودند با مژه های سیاه ناوک گونه و کمی برگشته ، هم چون

ستاره ای زینت شده بود. برفراز مژه ها، ابروهای کلفت مشکی اش بطرف بالا کشیده شده بود؛

با برشی از خط مورب تندی روی پوست سفید ماگنولیایی اش – پوستی که مورد ستایش

زنان جنوبی قرار می گرفت. و بوسیله کلاه، تور روی صورت، و دستکش عليه آفتاب داغ جورجيا” حراست می شد.
او در آن بعدازظهر درخشان آوریل ۱۸۹۱، که با استوارت و برنته تارلتون،

در سایه ی خنک ایران تاراء – مرزعه ی پدرنشسته بود، تصویر قشنگی می ساخت لباس تازه گلدارش که از موسلین بود دوازده یارد دامن پفدارش را، روی زیردامنی فنردار می گستراند. و دقیقا با دمپایی های سبز مراکشی بی پاشنه، که پدرش اخیرا از آتلانتا برای او آورده بود، هماهنگ بود. لباسش کمر چهل و سه سانتی او را – که باریک ترین کمر درآن سه ناحیه بود. – خوب در بر می گرفت؛ و بالا تنه ی تنگ چسبانش سینه ای را که برای دختری شانزده ساله کاملا رسیده بود، نشان می داد. اما خود حقیقی او در زیر فروتنی بسیار، و وقار موهایی که به ظرافت در نوری به شکل شینیون جمع شده، و آرامش دستهای سفید کوچکی که در دامنش بهم گره خورده بود، به سختی پنهان می ماند …

مطالعه بیشتر