مترجم: عباس نعلبندیان تاريخ انتشار: 1351 تعداد صفحات: 111 نويسنده: اگوست استریندبرگ ناشر: انتشارات رادیو تلویزیون ملی ایران، کارگاه نمایش

کتاب طلبکارها – نویسنده اگوست استریندبرگ

کتاب طلبکارها – نویسنده اگوست استریندبرگ

ادلف … و برای همه ی این ها ، باید از تو تشکر کنم گوستاو عزیز .
گوستاو
اوه ، خاهش می کنم .
ادلف
نه ، راست می گویم . چند روز اولی که زنم به مسافرت رفته بود، با بیچارگی مطلق ،

و بی این که بتوانم کاری بکنم بر روی یك مبل دراز کشیدم . فقط دراز کشیدم و مشتاق

برگشتن او ماندم . مثل این که او چوب زیر بغل های مرا هم با خودش برده بود . کوچکترین حرکتی نمی توانستم بکنم . بعد ، وقتی که چند روز خابیدم ، دوباره کم کم زنده شدم و خودم را جمع و جور کردم . مغزم ، که تب کرده بود به تدریج خنك شد . فکر های قدیمی ام دوباره برگشت . اشتیاقم به کار ، میلم به آفرینش ، دوباره برگشت ؛ و چشمانم با اطمینان ، قدرت و اشتیاق دیدن اشیا را دوباره به دست آوردند . و بعد هم که تو آمدی.
گوستاو تصدیق می کنم وقتی دیدمت در وضع نکبت باری بودی . لنگ لنگان با آن چوب زیر بغل ها به دور خودت می چرخیدی . اما به
عقیده ی من نباید فکر کنی که من باعث بهبودی تو شدم . تو فقط به استراحت و به يك نفر که بتوانی با او صحبت کنی ، احتیاج داشتی.

ادلف
بله ، تصور می کنم مثل همه حرف های دیگرت ، راست باشد . قبلن دوستان زیادی داشتم ، اما از وقتی که ازدواج کردم ، فکر کردم دیگر احتیاجی به آنها ندارم. من به زنی که انتخاب کرده بودم ، قانع بودم . بعد هم وارد محفل های تازه یی شدم و دوست های تازه یی پیدا کردم . اما زنم به آنها حسودی می کرد . او میخاست مرا فقط برای خودش داشته باشد . و ، از آن بدتر دوستان مرا هم برای خودش میخاست . و من ، با حسادت خودم ، تنها ماندم .

گوستاو

تو برای این مصیبت آمادگی داری، نه؟

ادلف

من می ترسیدم که او را …

مطالعه بیشتر