تاریخ انتشار: چاپ سوم تعداد صفحات: 71 نويسنده: حسینقلی مستعان ناشر: بنگاه مطبوعاتی شیپور و گوتنبرگ

کتاب غزال – نویسنده حسینقلی مستعان

کتاب غزال – نویسنده حسینقلی مستعان

غزال سیاه چشم زیبا دیگر آنچه را که پیرامون لانه اش داشت ندارد: آبی که قطره قطره از میان خزه ها درون گودالی كوچك ميريخت ، جمع میشد و حوضچه ای میساخت دیگر نمیریزد گودال را پر نمیکند، به لبان خشک او نمیرسد؛ آفتابی که بامدادان گرمی و طرب بوی می بخشید. و شامگاهان فرمان بازگشتن بلانه اش میداد درختهای کوتاه که از شاخ و برگشان سایبان خنکی برایش میساختند ، هر روز ظهر تنش را از گرمای آفتاب در امان میگذاشتند و شاخه های کوچکش را نوازش میکردند دیگر وجود ندارند؛ همه زیبایی ها، همه خوبی ها ، همه راحتها نابود شده همه آب ها یخ بسته، آفتاب رو نهفته، آسمان سراسر سیاه از ابر زمین، سراسر سفید از برف ؛ اینجا دیگر جای زیستن نیست ؛ غزال زیبا گیاه سبز نازك و آب صاف گوارا میخواهد تا بتواند زنده ماند، زندگی کند و با چشمان سیاهش به جهان بنگرد
…. شب با سرما و گرسنگی سپری شد. یاران همه رفته و گریخته بودند. در اعماق غارهای کوه، میان گودالهای سر بسته جز تنی چند پیر و بیمار که چشم در راه مرگ بودند دیده نمیشدند. غزال نازنین آهسته آهسته بیرون آمد؛ جوان بود و میخواست زنده بماند؛ از دامنه رو بیائین براه افتاد؛ از گرسنگی شکمش بپشت چسبیده و نور از چشمانش رفته بود ؛ با وجود سرمای بی پایان کامش از تشنگی خشکیده بود؛ چند دفعه دهان به برف یخ بسته مالید؛ فایده ندارد؛ فکر دیگر باید کرد؛ رخت بجای دیگر باید کشید… خداحافظ ای خانه انس و الفت : خدا حافظ ای یاران رنج دیده ! خدا حافظ ای غزالان سیاه چشم ! خداحافظ ای کوهستان که زیبائی و صفای تو نیز مثل همه خوبیها ناپایدار است …. بسر چشمه رسید؛ یکدم کنار آن ماند؛ قطره آبی هم در چشمه وجود نداشت؛ آنجا نیز مثل همه جا زیر …

مطالعه بیشتر