تاريخ انتشار: در کتاب درج نشده تعداد صفحات: 154 نويسنده: حسین مدنی

کتاب اسمال در هندوستان – نویسنده حسین مدنی

کتاب اسمال در هندوستان – نویسنده حسین مدنی

در بالای تپه سر سبز و خرم و در زیر درختان کنار جوی،

منظره میگون هنگام عصر بی اندازه زیبا و دیدنی بود.

عده زیادی زن و مرد. دختر و پسر و خانواده ها برای فرار از گرمای تابستان

در این دهکده روح پرور و اطراف آن پخش شده بودند.

سال 1325 که هنوز اتومبیلهای رنگارنك مانند امروز فراوان نبود. مردم شهری اغلب با کامیون و

اتوبوسهای قراضه بییلاق میرفتند و میگون آنسال هم مثل امسال اینقدر پرزرق و برق و پر هیاهو نبود.

اهالی دسته دسته گوشه ای را انتخاب کرده و بعیش نوش مشغول بودند.

بمساحت ۱۰۰ مترهفت الی هشت کروپ خانوادگی بفاصله نزدیک. گردهم

نشسته هر کس بمقتضای وضع خود شادی مینمود و تفریح میکرد

در سمت چپ ما خانواده ای از طبقات اعیان بیش از سایرین شادی میکردند و موقعیکه

صدای آکوردئون دختر ۱۹ ساله ورقص دختر بچه آنها شروع میشد جمعیت گرداگرد آنها جمع گردیده تا پاسی از شب میرقصیدند و میخندیدند

رئیس این خانواده پیر مرد زنده دل و خوش مشربی بود که بسایرین تعارف میکرد و همه را در شادی شریک مینمود، ما در مدت یکی دو روز با آنها بسیارخودمانی شدیم

بطوریکه اغلب نهار و شام را در سر سفره یکدیگر صرف میکردیم

دخترك اسمش «منير» بود اندامی موزون و گیسوانی بور وپستانی بر آمده و گونه هائی سرخ و چشمانی درشت داشت و هنگامیکه آکوردئون را روی سینه می گذاشت و

آهنگی مینواخت زیبائیش دو چندان میشد.

خیلی شورانگیز مینواخت و پنجه اش بقدری شیرین و ساحر بود که قلب را میفشرد و روح را معذب میکرد.

مردم بهیچ چیز جز قیافه منیر آنهم هنگام نواختن آکوردئون توجهی …

مطالعه بیشتر